Fidan bezoekt journalisten in Oeganda, waar corruptie en willekeur heersen. Je wordt bedreigd en door ingehuurde boeven in elkaar geslagen. Fidan Ekiz reist naar Oeganda. Daar ontmoet ze Ntege Williams, een straatarme maar zeer moedige video-journalist. Het land wordt al dertig jaar geregeerd door president Museveni. Het is op papier een democratie met persvrijheid, maar in werkelijkheid is er grootschalig machtsmisbruik, corruptie en vriendjespolitiek. Journalisten zijn er volledig onbeschermd. Als ze lastig zijn worden ze geïntimideerd, bedreigd, in elkaar geslagen of voor het gerecht gedaagd met verzonnen aanklachten. Het is Ntege ook allemaal overkomen. Hij heeft zijn vrouw en kinderen op een geheim adres moeten onderbrengen vanwege doodsbedreigingen. Volgens Diana Nanduda van het Human Rights Network for Journalists leidt dat ertoe dat journalisten zichzelf censureren of gewoon een ander baantje zoeken. 'Unlike Ntege Williams' zegt ze, 'who never gives up'. Fidans reis begint als ze een videobericht krijgt van Ntege. Voor de derde keer heeft de politie hem in elkaar geslagen en zijn videocamera kapotgemaakt. Daarmee wordt hij effectief monddood gemaakt. Fidan reist naar Kampala om Ntege een videocamera te brengen, om hem in actie te zien. Maar daarmee wordt ze zelf ook een speler in het kat-en-muisspel van Ntege's leven. Ntege besluit met zijn nieuwe camera een verhaal te maken over grootschalige landroof in het westen van Oeganda. Daar is een regionaal koninkrijk waarvan de koningin arme dorpelingen uit hun huizen laat zetten om het land te verhuren aan machtige Indiase theeplantages. Zo'n verhaal maken is zeer risicovol en gevaarlijk in Oeganda. Hoe dieper ze in het verhaal duiken, des te persoonlijker wordt Fidan er in betrokken. Daardoor begint zij te beseffen dat zij zelf ook verantwoordelijk is voor het gevaar dat Ntege loopt.
↧